Strand Zuid is na een lange winter weer opgetuigd in een nieuw strandjasje. De zon heeft zijn stralen aangezet op 30 graden, dus Chaar wilde graag dit nieuwe strandje gaan bewonderen.

Bij binnen komst sta ik al een beetje raar te kijken dat het strand aan de achterzijde is geplaatst met uitzicht op de Rai. Vele Amsterdammers hebben een strandstoel bemachtigd en genieten zo te zien goed van dit zakelijke uitzicht.

Strand Zuid kenmerkt zich nu door een tweedeling. De zandbak heeft een bar gedeelte gekregen en anderzijds aan het water is een terras gedeelte waar je kunt dineren.

Om het terras te kunnen betreden moet je eerst langs een pittige Baywatch die achter een Beach Desk staat . Het terras heeft direct mijn aandacht en ik vraag of ik even mag rond kijken.
De strandwacht geeft op assertieve wijze aan, dat als ik een plekje zie waar ik eventueel wil gaan zitten, eerst moet navragen of dat mogelijk is. Kort gezegd, Chaar moet zich eerst aanmelden.

Opvallend vind ik dat het terras veel lege plekken heeft, waardoor ik mij verheug op een heerlijke plek aan het water. Ik heb een top plek gespot dus loop keurig terug naar de Baywatch om te vragen of ik plaats mag nemen. Defensief word ik te woord gestaan. De Baywatch zegt dat er een wachtlijst is. Ze vraagt of ik mijn nummer wil achterlaten dan geeft ze een belletje zodra er een plekje vrij is!

Verbazend kijk ik de strandwacht aan, omdat ik niet begrijp waarom ik gebeld moet worden als het halve terras vrij is. Ik word door verwezen naar de strandbar om daar eerst een drankje te bestellen en vervolgens rustig af te wachten tot de Baywatch mijn telefoon laat rinkelen. Mijn Vibe is direct om geswitcht naar een geïrriteerde houding. Eenmaal in de rij voor de strandbar gaat het tevens mis.

De Beachboy is een kleine 15 min bezig om een fles rosé te openen. Van zijn Horeca skills moet hij het zeker niet hebben, ik ga er vanuit dat de Beachboy wel goed kan Volleyballen ! Vervolgens kijkt hij mij aan en zegt dat ik beter aan de andere kant kan gaan bestellen omdat daar niemand staat te wachten. Lopend naar de andere kant is zijn collega inmiddels bezig met een gezin bestaande uit zes kids.

Beide Beachboys steken letterlijk hun “Kop in het Zand” en geven geen Sjoege.
Ik besluit niet langer te wachten en maak rechtsomkeert naar de uitgang. Eenmaal op mijn fiets gestapt gaat mijn telefoon. Er is kennelijk een plekje vrij. “Je meent het” denk ik bij mezelf !

De kracht om mijn telefoon op te nemen heb ik niet meer en besluit heerlijk in de warme zonnestralen met gierende fietsbanden het Rai terrein te verlaten. Helaas Strand Zuid, voor Chaar heb je dit seizoen de Beachplank volledig mis geslagen. Wie weet tot volgend jaar, “Nieuwe ronde Nieuwe Strandkansen”

Enjoy your “Beachview”op de Rai !

Love Chaar